တန္ခူးေတာ့မဟုတ္ဘူး။ အခါႏွစ္ကူး ကဆုန္ေရာက္ျပီ။
ေႏြဦးရဲ့ ေလရူးနဲ့အတူ ဥၾသသံေတြက
ဟိုတစ္စဒီတစ္စ အမိေျမမွာၾကားေနေရာေပါ့။ စလံုးကြ်န္းရဲ့ မိုးျခိမ္းသံ
ေတြကို ၾကားမိရင္ေႏြအလယ္မွာ ရြာတဲ့ သၾကၤန္မိုးကို တမ္းတမိသလို
စိန္းလန္းေနတဲ့ ပန္းပိေတာက္ပင္ေတြကေတာ့ သစၥၥာမဲ့စြာ ေအာခ်တ္လမ္းေပၚမွာထီးထီးမားမားစီရရီေပါက္ေနတာျဖင့္
အရြက္ႏု၊ အဖူးပြင့္ေဝဆာေနတဲ့ ျမန္မာ့ေျမက ပိေတာက္ေတြနဲ့
လားလားမွ မဆုိင္သလိုပါပဲ။
သၾကၤန္အၾကိဳေန့မတိုင္ခင္ ႏွစ္ရက္မွာ ကေလးသၾကၤန္ဆိုတာ
ရွိတဲ့ ဟိုးငယ္ငယ္က ထားဝယ္သၾကၤန္ကလည္း စိတ္ထဲမွာ
ေရာက္ခ်င္ေနမိသလို သၾကၤန္ရက္ ၃ ရက္ဆက္တိုက္
ႏွစ္တိုင္း ေမာင္းမကန္က ဘန္ဂလိုမွာမိဘ၊ေဆြမ်ိဳး၊သူငယ္ခ်င္း
ေတြနဲ့ ေပ်ာ္ခဲ့တဲ့ ရက္ေတြကိုလည္း တားမရဆီးမရ
လြမ္းေနမိတယ္။
အမိေျမမွာ အခုဆိုေပ်ာ္ေနၾကျပီ။ မ႑ပ္ေတြအျပိဳင္ဆိုင္နဲ့
ပေရာဂ်က္၁၊၂၊၃ အသံေတြညံေနတဲ့ ဒီႏွစ္မရွိေတာ့ဘူးလို့
ေျပာေနၾကတဲ့ အင္းယားလမ္းကိုေမ့လို့မရ။
အဲဒီအခ်ိန္ေတြမွာ ရွမ္းကိုးမီးနဲ့ မိုးလင္းခဲ့တဲ့ရက္ေတြ
ရွိသလို ရွန္ကီမ်ားျပီး တစ္ေနကုန္အိပ္ခဲ့တဲ့ေန့ေတြရွိတယ္။
ဒီေဂ်နဲ့ စည္းခ်က္ကိုက္တဲ့ ရက္ေတြရွိသလို
ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းသြား ကုသိုလ္ယူတဲ့ရက္ေတြရွိတယ္။
မိသားစုနဲ့ေပ်ာ္ခဲ့တဲ့ရက္ေတြရွိသလို
တစ္ေယာက္ထဲ သီခ်င္းညဥ္းခဲ့တဲ့ သၾကၤန္ရွိတယ္။
မုန့္လံုးေရေပၚ၊ မုန့္ဆီေၾကာ္၊သၾကၤန္ထမင္းစားရင္း
သာကူေသာက္ခဲ့တဲ့ေန့ေတြရွိသလို
ထမင္းထဲေရထည့္ျပီး ငါးပုတ္ေျခာက္နဲ့ ေလြးခဲ့တဲ့ရက္
ေတြရွိတယ္။
မနက္ေစာေစာထ တိုင္ကီေရျဖည့္ ေတြ.တဲ့လူပက္၊
မနက္ေစာေစာထ ရိွဳးအျပည့္နဲ့အင္းယားလမ္းသြားတဲ့
ရက္ေတြရွိသလို
တူးပို့သံ အံတုျပီး စာက်က္ခဲ့တဲ့ရက္ေတြရွိတယ္။
တစ္ခ်ိဳ့ တစ္ခ်ိဳ့ကလည္း ေငြငန္းၾကီးကိုလြမ္းၾကသလို
တစ္ခ်ိဳ့ေတြၾကျပန္ေတာ့လည္း ဦးတာကိုလြမ္းတယ္
တစ္ခ်ိဳ့ကမႏၱေလးသၾကၤန္ကိုမွလြမ္းသလို
တစ္ခ်ိဳ့ကခ်စ္သူရည္းစားေတြကိုလြမ္းတယ္...
ေငြဖလားနဲ့ သေျပခက္ကိုလြမ္းမိၾကသလို
ပရက္ရွာဂန္း၊ ႏုိ့ဆီခြက္ နဲ့ မီးသတ္ပိုက္
ကိုလည္း ထိပ္တိုက္ေတြ.ခ်င္မိပါရဲ့....
ႏွစ္သစ္မွာ ဘေလာ့ဂါအေပါင္း၊ စာဖတ္သူအေပါင္း၊
ခ်မ္းသာကိုယ္စိတ္ျမဲပါေစ။
photo ref: www.google.com