မဂၤလာပါ။ မထင္မွတ္ပဲ အလည္ေရာက္လာတဲ့ စာဖတ္သူေတြကိုေရာ၊ အျမဲတေစ သတိတရ
ေရာက္ျဖစ္တဲ့သူေတြအားလံုးေရာ ေက်းဇူးအထူးတင္ရွိပါတယ္။
ဒီကဗ်ာကေတာ့ ဟိုးအရင္က ေပဖူးလႊာ ကဗ်ာ ရဲ့အဆက္ပါ။ ခင္ေလးငယ္ဗားရွင္းကေန
ျပန္လည္ခံစားထားတာျဖစ္ပါတယ္။
ေပဖူးလႊာ (၂) (သို႔) ဘိလပ္တမ္းခ်င္း
သူရိယေနမင္းၾကီးက ထြန္းလင္းေတာက္ပျဖာ
လီလီပန္းေတြလိွဳင္လိွဳင္ပြင့္တဲ့ တစ္မိုးေအာက္မွာ
ခင္ေလးငယ္ရဲ့ ကိုေလးေရာက္ေနတာ
ဝိတိုရိယဘုရင္မၾကီးရဲ့ စံေပ်ာ္ရာ........။
မိုင္ေပါင္းေထာင္ခ်ီေဝးလွျငားလည္း
ပင္လယ္၊ေတာင္တန္း၊တိမ္ေတြျဖတ္ရင္း
စိတ္ကူးနဲ႔ ေန႔စဥ္ေရာက္ေနမယ္
ခင္ေလးမရွိတဲ့ေန႔၊ ခင္ေလးမရွိတဲ့ေနရာ
အေနနီးရင္း တစ္ပါးသူေနာက္
ပါသြားမွာ စိုးလို႔႔႔ပါ.........။
ခင္ေလးေနတဲ့တိုင္းျပည္
ေနျခည္ျဖာတဲ့တစ္မိုးေအာက္
လီလီ၊ေဒစီ မပြင့္ေသာ္ျငားလည္း
စပါး၊ပဲ၊ေျပာင္း ေပါလိုက္တဲ့ေလ
ပီဇာ၊ဘာဂါေတြမရွိလည္း
ကိုေလးအၾကိဳက္ ကုလားေဆးနဲ႔ကြမ္းယာ
ႏွစ္ဆိုင္ေတာင္ဖြင့္လို႔ေန
လန္ဒန္၊ မာပိုလို မျမင္ဘူးလည္း
ဖက္ေျခာက္ၾကိဳးခ်ည္ေဆးတိုငယ္
ခ်ိဳလွရဲ့လို႔ ၾကားဖူးတယ္.........။
ဝီစကီ၊ေဗာ္ကာ အရသာကခါးလို႔ႏွယ္
ေစ်းျဖင့္ၾကီးပါရဲ့
အရီးလွေတာက ထန္းရည္ေလာက္ေကာင္းပါရဲ့လား
ခ်က္ၾကီးလည္း ၾကြက္ကင္ကိုက္ရင္း
ျပိဳင္တူေမာ့ဖို႔ ေစာင့္ေနတာၾကာေရာေပါ့........။
ကိုေလးျပန္လာမဲ့ေန႔
နံရံမွာခ်ိတ္ထားတဲ့ျပကၠဒိန္မွာ
မီးေသြးခဲနဲ႔ျခစ္မွတ္ရင္း
ေမွ်ာ္ေနမယ္........။
ႏွစ္ကိုယ္တူခ်စ္ျခင္းနဲ႔
တစ္အိမ္ေထာင္ထူဖို႔
ဒီအပ်ိဳငယ္ အသင့္ျဖစ္ေနပါျပီေလး......။