ေခါင္းစဥ္မေပးရေသးတဲ့ ကဗ်ာ

အိပ္မရတဲ့ည...
လ က ကမာၻကိုပတ္တာ ႏွစ္ခါရွိေတာ့မယ္
ငါ့စိတ္ထဲမွာ အၾကိမ္ေပါင္းမ်ားစြာပတ္ခဲ့ျပီ...
ျပဳခဲ့တဲ့ေကာင္းမွုေတာင္းဆုျပည့္မယ္ဆိုရင္
ဘုရားဆိုတဲ့ပုဂၢိဳလ္...လူသားကိုၾကင္နာရင္
အခ်ိန္ေတြကို ေက်ာ္ျဖတ္သြားႏုိင္မဲ့စြမ္းအား
ရခ်င္တယ္...

ႏူးည့ံအိစက္ခ်င္းမရွိ...သက္မဲ့တဲ့
အိပ္ယာေပၚမွာ...အထီးက်န္ျခင္းနဲ့ လွဲေလ်ာင္းေနလည္း
အိပ္စက္မရ...
ငါ့မ်က္လံုးေတြ ငါ့ကိုဆႏၵျပေနျပီ ..
သူျမင္ခ်င္တဲ့မင္းရဲ့ပံုရိပ္ေတြေတာင္းဆိုေနတယ္...

ဘယ္လိုပဲၾကိဳးစားျပီးေမ့ေဖ်ာက္ျပစ္ျပစ္၊ စိတ္ေျဖေျဖ
ႏွလံုးသားဆိုတဲ့ေကာင္က ေသြးထုိးေပးေနတယ္...
ဒီေကာင္က အဓိက...ၿပႆနာ
ငါတို့ေတြ ဘာေၾကာင့္ ေဝးေနရတယ္...
ဘာအတြက္ ခြဲခြာရတယ္ဆိုတာ...သူသိတယ္
ဒါေပမယ့္ ေခါင္းမာတယ္ကြာ...
ႏွလံုးသားက ငါ့ကိုေတာင္းဆိုေနတယ္
သူအသက္ရွင္ဖို့၊အလုပ္ဆက္လုပ္ႏိုင္ဖို့
မင္းရဲ့အခ်စ္ေတြလိုေနတယ္တဲ့
သူ့ကိုသနားတယ္...

ငါတို့ႏွစ္ေယာက္ရဲ့...ဘဝ...အခ်စ္...ရည္ရြယ္ခ်က္.....
ငါ့ရဲ့ ဝဋ္ေၾကြးေတြ ေက်ခ်င္ျပီ...
ႏွလံုးသားဗလာ...စီးဆင္းစရာ အခ်စ္မရွိ...
အခု...ငါ့ရဲ့ဘဝက လူေသတစ္ေကာင္လို ပါပဲကြာ...

ထူး(ထူးမင္းေအာင္) 5.11.08 ( 3:48 am )

P.S ဒီကဗ်ာက ရန္ကုန္မွက်ေနာ့္သူငယ္ခ်င္း ထူးမင္းေအာင္ေရးထားတာပါ။
အခုခ်ိန္ထိ မွတ္မွတ္ရရဒီတစ္ပုဒ္ပဲေရးဖူးခဲ့တယ္၊ တစ္ေယာက္ေသာသူအတြက္
ရည္ရြယ္ခဲ့တယ္ဆိုလို့ ခံစားခ်က္မိမိကဗ်ာေလးကို က်ေနာ့္ဘေလာ့မွာတင္လိုက္ရပါတယ္။