၂၀၀၉ ကိုေမွ်ာ္ၾကည့္ျခင္း

ဘာလိုလိုနဲ့မနက္ျဖန္ဆိုရင္၂၀၁၀ကိုေရာက္ေတာ့မယ္။
ကမာၻပ်က္မဲ့ေန့ကလည္းတေျဖးေျဖးနဲ့နီးလာျပီေပါ့။ ၂၀၀၉ကို
သူ့ရဲ့ေနာက္ဆံုးေန့မွာလွမ္းၾကည့္လိုက္မယ္ဆိုရင္ အျဖစ္ပ်က္၊
အေျပာင္းအလဲ၊အခ်ိန္ကုန္ဆံုးမွုေတြဟာ ျမန္ဆန္လြန္းလွသလို
ဘဝဆုိတာဒီလိုပါလားဟုအၾကိမ္ၾကိမ္အခါခါ ေရရြတ္မိတာမ်ားပါတယ္။

၂၀၀၉ေန့ရက္မ်ားကေတာ့ ေမာဟ၊ေဒါသေတြျပည့္ေန
သလို တစ္ခ်ိဳ့ေန့ေတြမွာဆိုရင္ မုဆိုးထီးသြားရာမိုးလိုက္လို့ရြာ
ဆိုသလို ဘဝေတြၾကမ္းေနခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့တစ္ခ်ိဳ့ရက္ေတြ
က်ျပန္ေတာ့လည္း ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္း၊ျပည့္စံုျခင္းေတြနဲ့အတိုင္းထက္
လြန္ရွိတက္တာမို့ ကံဆိုးျခင္းေတြကလည္း သူမဟုတ္တဲ့အတုိင္းပဲ။
ေနာက္ဆံုးေတာ့လည္း အရိုးရဲ့ ကံဆိုသည္မွာသီခ်င္းေလးအတိုင္းပဲ
အတက္အက်ေတြအရမ္းမ်ားလြန္းလွျပီးသင္ခန္းစာေတြအမ်ားၾကီး
ရကာ ခံႏိုင္ရည္ရွိေအာင္ေနထိုင္ခဲ့တာအခုထိပဲ။

လူေတြရဲ့အရိပ္အပါးကိုနားလည္ေအာင္၊လူေတြအေၾကာင္း
ေကာင္းေကာင္းၾကီးသိေအာင္သင္ေပးခဲ့သလို၊ၾကိဳးစား
မွုရွိမွရလဒ္ေကာင္းမယ္ဆိုတာလည္းသေဘာေပါက္ခဲ့တယ္။

ႏွစ္စပိုင္းတုန္းကဆိုးမလုိလိုနဲ့သၾကၤန္ေလာက္ထိေကာင္းေန
ခဲ့ေသးတယ္။ေမေလာက္လဲေရာက္ေရာလုပ္သမွ်အရာမထင္၊
အဆင္မေျပသလို၊ရက္စက္မွုေတြနဲ့ျပည့္ေနတယ္။အိမ္မက္ဆိုး
ေတြ၊အဆိပ္ေရေတြကိုယူေဆာင္လာတဲ့လူသားေတြကိုလည္း
နာက်ဥ္းမိေပမဲ့ေစတနာမပ်က္၊သည္းခံတရားလက္စြဲျပဳျပီး
ေအးေအးေဆးေဆးသာတုန့္ျပန္ႏိုင္ခဲ့တယ္။အဲဒီအခ်ိန္ေတြဟာ
ေအာက္တိုဘာလကုန္ေလာက္အထိရွိခဲ့ျပီးက်ေနာ့္အတြက္ေတာ့
ျပဇာတ္တစ္ပုဒ္ကိုကေနရသလိုပါပဲ။ ေဘးကထိုင္ၾကည့္ေနတဲ့
သူေတြကေတာ့သနားသလို၊ခံျပင္းတဲ့လူေတြလည္းရွိတယ္။
ဒါေတြထားလိုက္ပါေတာ့....။ေနာက္ထပ္လူဆိုတာကိုယ္ကလြဲ
ျပီးဘယ္သူ့ကိုမွယံုဖို့မေကာင္းဘူးဆိုတာသိလာသလို
တစ္ခါတစ္ခါ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုေတာင္လိမ္ေနခဲ့တာမို့
အမွန္တရားေတြကိုရင္ဆိုင္ဖုိ့၊မလိမ္ဖုိ့ၾကိဳးစားရအံုးမည္။

ေနာက္ထပ္ဆက္ေျပာရမယ္ဆိုရင္....
အထီးက်န္ဆန္မွုေတြမ်ားသလို အခ်စ္ေၾကာင့္ယစ္မူးခဲ့တာေတြ
လည္းရွိတယ္။ သာယာမွုေတြလက္ကမ္းလာတဲ့လူေတြကို
မ်က္စိမိွတ္ျပီးရုိက္ခ်ဖူးသလို မမီတဲ့ပန္းကိုတံျခဴနဲ့လွမ္းျပီး
ေခြးေျခေပၚကျပဳတ္က်လို့ အေမွာင္ဖံုးခဲ့တဲ့ေန့ေတြလည္းရွိတယ္။
အဲဒီအခ်ိန္မွာရယူျခင္းလို့လူတကာေျပာတတ္တဲ့အခ်စ္က
ကြ်ႏု္ပ္အတြက္ေတာ့ေပးဆပ္ျခင္းလို့ပဲအဓိပၸာယ္ေကာက္ႏုိင္ခဲ့
တယ္။အခုေတာ့ဒါေတြျပန္ေတြးၾကည့္ျပန္ေတာ့လည္းရယ္စရာ
တစ္ပုဒ္လိုပါပဲ။ ေရပြက္ပမာလို့ေျပာရင္ပိုေတာင္မွန္မယ္။
အခ်စ္ဟာေျပာင္းလဲတက္သလို တားဆီးပိတ္ပင္ခြင့္လည္း
မရွိပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္တဒဂၤေပ်ာက္ရွသြားတဲ့၁၅၀၀ဟာ
ေနာင္ထပ္ဘယ္သူ့ဆီမွာျပန္ေပၚလာမလဲဆိုတာကေတာ့
မွ်ားနတ္ေမာင္သာအသိဆံုးျဖစ္မွာပါ။

ပိုက္ဆံေခြ်တာတဲ့အခ်ိန္မွာ က်စ္က်စ္ပါေအာင္စုႏုိင္ခဲ့သလို
ကုန္တဲ့အခ်ိန္ေရာက္ျပန္ေတာ့လည္းေရကာတာထဲကေရ
ေတြလႊတ္ခ်လိုက္သလို ေဟာခနဲ....ေဟာခနဲ ။

ေအးပါကြာ ၂၀၀၉။ မင္းငါ့ကိုဒဏ္ခတ္ခဲ့တယ္။အမုန္းေတြ
ေပးခဲ့သလို ယံုၾကည္ခ်က္၊ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြကိုေစာင့္
စားျပီးျဖတ္သန္းေစခဲ့တယ္။ ငါ့ကိုသင္ခန္းစာေတြေပးခဲ့လို့
မင္းကိုငါ မမုန္းဘူး။ေက်းဇူးလည္းတင္တယ္။ ဒါေပမဲ့
ငါ့ကိုတစ္ခုပဲေတာင္းဆိုခြင့္ျပဳပါ။ လာမဲ့၂၀၁၀မွာကံဆိုး
ျခင္းေတြမွကင္းလြတ္ျပီးျငိမ္းခ်မ္းသာခြင့္ျပဳပါေတာ့။

ဆိုးခဲ့သမွ်မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ျပီးလြတ္လပ္
စြာေရြးခ်ယ္ပိုင္ခြင့္ေပးခဲ့တဲ့အေဖ....
လိုအင္ဟူသမွ်ျဖည့္ဆည္းေပးျပီးပဲ့ကိုင္ေပးခဲ့
တဲ့အေမ.... ေက်းဇူးၾကီးမားလွပါတယ္။
ေန့စဥ္နဲ့အမွ်ဦးထိပ္ပန္ျပီးကန္ေတာ့လ်က္ပါ။

က်ရံွဳးအခ်ိန္မွာ ေဘးမွာေနျပီးအားေပးခဲ့တဲ့ေဘာ္ဒါေတြ....
ေပ်ာ္ရႊင္မွုေတြကို ေပးခဲ့တဲ့ ဘေလာ့ဂါေတြ....အားလံုး
ေက်းဇူးအထူးဥပကာရတင္ရွိပါေၾကာင္းေရးသားရင္း
ေနာင္တစ္ခ်ိန္မွာ အမွတ္ရဖို့အတြက္ ဒိုင္ယာရီတစ္ပုဒ္
အေနနဲ့ ဘေလာ့တစ္ေနရာမွာသိမ္းဆည္းထားလိုက္ပါျပီ။

အားလံုးကိုခ်စ္ခင္လ်က္
သံလြင္ဟီးရိုး