ပုရစ္ေၾကာ္

အခုတေလာ အိမ္ကိုလြမ္းေနၾကတ့ဲ စလံုးက ေမာင္ႏွေတြကိုၾကည့္ျပီး
က်ေနာ္လည္း အလြမ္းဓာတ္ေလးေတြကူးသြားပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ဒီေန့
အလြမ္းေျဖာက္ဖို့ရာ ပင္နီဆူးလားပလာဇာသို့ အတန္းျပီးျပီးျခင္းခ်ီတက္
ခဲ့ပါတယ္။ ဟိုေရာက္ေတာ့ အိမ္မွာျပတ္လတ္ေနတာၾကာျပီျဖစ္တဲ့
ျမန္မာအစားစာ(အာလူးေၾကာ္၊ ဘာလေျခာင္ေၾကာ္၊ငံျပာရည္ခ်က္၊
ပဲျပဳတ္၊ထန္းလ်က္ခဲစတဲ့ဘာညာသာရကာေနၾကာကြာေစ့) ဝယ္ျဖစ္တယ္။

က်ေနာ့္သူငယ္ခ်င္းက သူ့အသိဆိုင္တစ္ဆိုင္ကိုေရာက္ေတာ့ သာေၾကာင္း
မာေၾကာင္းေမးရင္း ပုရစ္ေၾကာ္အထုတ္ကေလးေတြေတြ.ေတာ့ သူေရာ
က်ေနာ္ပါ ေရႊထုတ္ၾကီးေကာက္ရသလိုေပ်ာ္သြားတယ္။ ဟိုတစ္ေခါက္ျပန္
တုန္းက ပုရစ္ေပၚခ်ိန္မဟုတ္လို့ မစားခဲ့ရဘူးေလ။ ဒါနဲ့တစ္ထုတ္ဘယ္ေလာက္
လဲေမးေတာ့ ၁ က်ပ္တဲ့။ ၅ေကာင္ၾကီးေတာင္ပါပါတယ္။ ၁က်ပ္ဆိုတဲ့အသံၾကား
ေတာ့ဟိုေကာင္ကကိုင္ထားတဲ့အထုပ္ကိုျပန္ခ်တယ္။ ေဟ့ေကာင္မင္းမစားဘူး
လားလို့ေမးေတာ့ ေစ်းၾကီးတယ္ကြ တဲ့။ ေအးကြာ ေနာက္တစ္ခါလူၾကံဳရွိမွပဲ
အိမ္ကိုမွာေတာ့မယ္လို့ က်ေနာ္လဲသူ့ကိုေျပာရင္း တစ္ျခားပစၥည္းေတြကိုၾကည့္
ကာ အျပင္မွာပဲရပ္ေနမိတယ္။ ခဏၾကာေတာ့ ဟိုေကာင္ျပန္ထြက္လာျပီး
လက္ထဲမွာအထုတ္ေလးတစ္ထုတ္ကိုင္လို့။ ဘာလဲလို့ေမးေတာ့ ဆိုင္ထဲက
အစ္မၾကီး က်ေနာ္တို့ ဝယ္ရႏုိးႏိုးျဖစ္ေနတာကိုေတြ.သြားျပီး ၃ထုပ္အလကား
ေပးလိုက္ပါတယ္တဲ့။ ေတာ္ေတာ္ေပ်ာ္သြားပါတယ္။ ေရႊရတနာေရ သိုင္းခက်ဴးဗ်။

ဒီသံုးထုပ္ပါ။


အိမ္ေရာက္ေတာ့ ၾကက္သြန္ျဖဴဆီသတ္ျပီးကြ်တ္ကြ်တ္ေလးျဖစ္ေအာင္
ေၾကာ္လိုက္ပါတယ္။



ေရေႏြးၾကမ္းေလးနဲ့ ျမည္းလိုက္တာေကာင္းမွေကာင္းပဲဗ်ာ။
စားေကာင္းေလးေတြကို ေမာင္ႏွမေတြအားမွ်လိုက္ပါတယ္။
ရွလြတ္...ဒါေပမဲ့အခုေတာ့ကုန္သြားပါျပီ။